اللهم صلی علی محمد و آل محمد

از امیرالمومنین علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.

دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده‌اند، منظور از «دحوالارض» (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آب‌ها، به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند.

اگر آب‌های موجود در سراسر کره زمین به‌طور یکنواخت در سطح دنیا توزیع شود ارتفاعی برابر ۲٫۷۴۵ متر را تشکیل خواهد داد.

گابریل اسکاراسکیا موگونتسا، استاد زمین شناسی مهندسی از دانشگاه «لا اسپینتزا» در رم می گوید: «قنات آکوا ویرگو (Aqua Virgo) از قرون اول پیش از میلاد مسیح، آب روم باستان را تامین می کرده است. آب در شکل گیری ماگما (ماده مذاب درون زمین) نقش خیلی مهمی دارد و جزء مهمی از فرایندهای شکل گیری سنگ هاست چه سنگ آتشفشانی باشد، چه سنگ متامورفیک چه سنگ رسوبی. تا کنون آب در تکامل سیاره ما زمین نقش واقعا مهمی داشته است.» جریان یافتن آب روی سطح زمین، اساس پیدایش حیات است و در ساختار لایه های زیرین و عمیق تر سیاره هم نقشی حیاتی دارد.

آیا می دانید یک فضاپیما در مدت 8 دقیقه و نیم به مدار جو زمین میرسد؟ و 28 هزار کیلومتر در ساعت سرعت پیدا میکند

اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

اما بشر سیاره زمین را تخریب کرده و تغییر داده از همه لحاظ